CPO met Corporaties – Collectief Opdrachtgeverschap

Collectief Opdrachtgeverschap is een vorm van mede-opdrachtgeverschap in de woningbouw die kan worden toegepast bij renovatie en (sloop en) nieuwbouw van huurcomplexen. Het doel van de methode is om meer betrokkenheid en verantwoordelijkheid te genereren bij huurders en om hen uit de modus van afhankelijkheid te halen. De werkwijze gaat uit van het bieden van meer zeggenschap aan zowel zittende, terugkerende, als nieuwe huurders. Dit moet er toe leiden dat die elkaar -enerzijds- beter leren kennen en zich -anderzijds- meer (mede) verantwoordelijk voelen voor hun nieuwe complex. Gedachte is dat dit de betrokkenheid van huurders uiteindelijk een positieve impuls geeft en de huurders de mogelijkheid biedt om -samen met de verhuurder- trots te zijn op hun nieuwe woningen.

Het ontstaan van de werkwijze

De werkwijze is gebaseerd op principes van Collectief Particulier Opdrachtgeverschap (CPO), een vorm van projectontwikkeling, die BIEB, al in 1982, als de methode Bouwen In Eigen Beheer, ontwikkelde. Uitgangspunt van CPO is dat toekomstige bewoners -in verenigingverband- zelf opdrachtgever zijn voor hun eigen nieuwbouwcomplex. In een aantal BIEB-projecten, is de CPO-aanpak gecombineerd met mede-opdrachtgeverschap voor huurders. Uitgangspunt van die aanpak is, dat een verhuurder ruimte geeft in zeggenschap aan toekomstige huurders van de nieuw te bouwen woningen.

De werkwijze

Startpunt van Collectief Opdrachtgeverschap is dat de verhuurder van een nieuw te bouwen complex, vooraf bedenkt welke zaken zij los wil laten in het opdrachtgeverschap en welke juist niet. De eigenaar-verhuurder geeft dus vooraf de kaders aan, waarbinnen de toekomstige huurders zelf besluiten mogen nemen. Daarmee laat de eigenaar-verhuurder een deel van het opdrachtgeverschap voor de nieuwbouwontwikkeling aan de toekomstige huurders over. Zo krijgen huurders de mogelijkheid om zelf -met een architect en ondersteund door hun CO-adviseur- (mee) te bepalen hoe hun nieuwbouw vorm krijgt. Vanzelfsprekend binnen de vooraf gestelde kaders. De mate van keuzevrijheid wordt immers vooraf bepaald.

Voordelen

De werkwijze levert (meer) bewustwording op bij de (toekomstige) huurders. Ook zij komen er achter dat een euro maar 1 keer uitgegeven kan worden en dat de toepassing van bepaalde maatregelen, voordeel op kan leveren in de maandelijkse woonlasten. Daardoor wordt feitelijk een zeer consumentgerichte woning ontwikkeld. Mensen blijken telkens -op hun niveau- een heel goed beeld te hebben van wat ze willen. Doordat ze dat samen met hun architect moeten vertalen in een plan dat binnen budget blijft, ontstaan goed doordachte woningtypen. Dat biedt weer mogelijkheden voor het eventueel te koop aanbieden van de woningen of tussenvormen van huur en koop. Het samenwerkingsproces leidt tot een versterking van de sociale cohesie en daarmee tot een “betere” buurt. Verder geeft het proces mogelijke aanknopingspunten voor voortzetting van de samenwerking in bijvoorbeeld gebouwbeheer of het zoeken van collectief consumentenvoordeel.